Tekstil imalatı, karmaşık ve çok aşamalı bir süreçtir. Temel olarak, liflerin işlenerek iplik haline getirilmesi ve bu ipliklerin çeşitli yöntemlerle kumaş oluşturması adımlarını içerir.
İplik üretimi, seçilen hammaddenin temizlenmesi, taranması ve bükülerek sürekli bir iplik formuna getirilmesi aşamalarını kapsar. Doğal lifler için bu süreç genellikle çırçırlama, tarama, çekme ve bükme gibi adımları içerir. Sentetik lifler ise eritilerek veya çözelti halinde ekstrüde edilir ve ardından çekilerek inceltilir. İpliklerin kalınlığı, büküm sayısı ve kullanılan lifin özellikleri, ipliğin mukavemetini, yumuşaklığını ve diğer özelliklerini belirler. Farklı amaçlara yönelik olarak tek katlı veya çok katlı iplikler üretilebilir.
Kumaş oluşumu, üretilen ipliklerin dokuma, örme veya diğer nonwoven (dokumasız) yöntemlerle bir araya getirilerek yüzey oluşturulmasıdır.
Dokuma: İki farklı iplik sisteminin (çözgü ve atkı) birbirine dik açılarla örülmesi prensibine dayanır. Bu yöntemle farklı desenlerde ve sıklıklarda kumaşlar üretilebilir. Dokuma kumaşlar genellikle daha dayanıklı ve yapılıdır.
Örme: Tek veya birden fazla ipliğin ilmekler oluşturularak birbirine bağlanmasıyla kumaş elde edilir. Örme kumaşlar daha esnek, yumuşak ve rahattır. Triko, jarse ve polar gibi farklı örme türleri bulunur.
Nonwoven (Dokumasız): Liflerin mekanik, termal veya kimyasal işlemlerle birbirine bağlanmasıyla oluşturulan kumaşlardır. Daha hızlı ve ekonomik bir üretim sürecine sahiptirler ve genellikle tek kullanımlık veya özel amaçlı ürünlerde (tıbbi tekstiller, temizlik bezleri vb.) kullanılırlar.
Kumaş oluşumu sürecinde, ipliklerin sıklığı, örgü veya dokuma deseni, kullanılan makinelerin ayarları gibi faktörler, kumaşın gramajını, dokusunu, esnekliğini ve diğer fiziksel özelliklerini belirler. Tekstil imalatında iplik üretiminden kumaş oluşumuna kadar olan her aşama, son ürünün kalitesi ve performansı üzerinde kritik bir etkiye sahiptir.